De tempels van Hampi
Door: André
Blijf op de hoogte en volg Andre & Cees
04 Juni 2013 | India, Hampi
Dinsdag 4 juni 2013
Vanmorgen keurig op tijd op weg naar Hampi. Had er een beetje een hard hoofd in omdat het volgens het weer appje op mijn telefoon de hele dag zou regenen en dat zou natuurlijk jammer zijn. Maar je kunt niet vertrouwen op die dingen blijkt. God wat was het heet vandaag. Het tempelcomplex ligt op een enorm uitgestrekt terrein zonder enige beschutting waardoor je dus niet uit de zon kan lopen en als je niet oplet levend verbrand.
Aangekomen in Hampi stond onze gids voor de dag al te wachten. Kjadash is een officiële gids die geschiedenis heeft gestudeerd en daardoor veel kon vertellen over de tempels. Cees natuurlijk helemaal in zijn element met al die historische gebouwen maar het meeste zag er toch uit als een hoop keien en ouwe rotzooi maar het was wel interessant.
Rond lunchtijd stelde Kjadash voor om iets te gaan eten in het tentje waar hij graag naar toe gaat. Voor ons is alles nieuw dus oké. Het bleek dat restaurant wel een heel groot woord was voor het etablissement. Het was een stukje grond met een rieten hutje dat de keuken bleek te zijn, er stonden her en der wat tafeltjes verspreid en er liep van allerlei “vee” rond. De kaart zag er netjes uit en had wel 3 kantjes gerechten maar bij wat doorvragen bleek dat ze eigenlijk maar 4 dingen hadden waarvan gebakken rijst met ei wel het meest aanbevolen werd. De Cola die we vroegen was helaas ook niet op voorraad (ja, laag seizoen hé) maar de ananassap was zeker de moeite waard. Dus dat ook maar besteld.
Het eten viel niet tegen maar aan de andere kant, wat kan er mis gaan met rijst en ei. Toen we nog een tweede sapje wilde bestellen bleek deze ook op te zijn en hadden ze alleen nog maar banaansapje. Dat heet hier Lassi en komt overeen met een smoothie of milkshake bij ons. Ook dat was best lekker. Uiteindelijk hebben we heerlijk rustig gezeten.
Het valt me trouwens toch op dat er weinig of geen westerse tourristen zijn. Zuid-India is natuurlijk niet zo populair als het noorden en de meeste tourristen zijn hier dan ook de Indiase mensen zelf.
Gisteren zijn we trouwens nog even Hospet zelf ingelopen om het “echte” leven te proeven en dat is toch altijd wel een cultuurshock. Zeker voor de mensen hier. In een mum van tijd heb je een hele rits kinderen achter je aan die op de foto willen. Het dorp is best smerig. Natuurlijk de gebruikelijke koeien maar varkens lopen hier ook rond en het lijkt ook wel of deze mensen thuis geen sanitaire voorzieningen hebben. Behoefte worden langs de kant van de weg gedaan en hoe smerig ik dat ook vind het lijkt bijna een sociale bezigheid. We liepen op een gegeven moment langs twee meisjes van een jaar of 7 die, keurig in schooluniform, langs de weg zaten te poepen al kletsend en lachend waarschijnlijk over alledaagse dingen. En buiten dat hadden ze ook keurig een emmertje water bij zich om te reinigen. Ik vraag me dan direct af hoe lang ze dan al met dat emmertje lopen te sjouwen? Hebben ze dat al mee naar school genomen? Maar goed, s’lands wijs s’lands eer zal ik maar zeggen.
Morgen zal Shi weer om 08:00 klaar staan om onze reis te vervolgen naar Hassan, een rit van ongeveer 7 uur dus de wekker weer op 06:15.
Vanmorgen keurig op tijd op weg naar Hampi. Had er een beetje een hard hoofd in omdat het volgens het weer appje op mijn telefoon de hele dag zou regenen en dat zou natuurlijk jammer zijn. Maar je kunt niet vertrouwen op die dingen blijkt. God wat was het heet vandaag. Het tempelcomplex ligt op een enorm uitgestrekt terrein zonder enige beschutting waardoor je dus niet uit de zon kan lopen en als je niet oplet levend verbrand.
Aangekomen in Hampi stond onze gids voor de dag al te wachten. Kjadash is een officiële gids die geschiedenis heeft gestudeerd en daardoor veel kon vertellen over de tempels. Cees natuurlijk helemaal in zijn element met al die historische gebouwen maar het meeste zag er toch uit als een hoop keien en ouwe rotzooi maar het was wel interessant.
Rond lunchtijd stelde Kjadash voor om iets te gaan eten in het tentje waar hij graag naar toe gaat. Voor ons is alles nieuw dus oké. Het bleek dat restaurant wel een heel groot woord was voor het etablissement. Het was een stukje grond met een rieten hutje dat de keuken bleek te zijn, er stonden her en der wat tafeltjes verspreid en er liep van allerlei “vee” rond. De kaart zag er netjes uit en had wel 3 kantjes gerechten maar bij wat doorvragen bleek dat ze eigenlijk maar 4 dingen hadden waarvan gebakken rijst met ei wel het meest aanbevolen werd. De Cola die we vroegen was helaas ook niet op voorraad (ja, laag seizoen hé) maar de ananassap was zeker de moeite waard. Dus dat ook maar besteld.
Het eten viel niet tegen maar aan de andere kant, wat kan er mis gaan met rijst en ei. Toen we nog een tweede sapje wilde bestellen bleek deze ook op te zijn en hadden ze alleen nog maar banaansapje. Dat heet hier Lassi en komt overeen met een smoothie of milkshake bij ons. Ook dat was best lekker. Uiteindelijk hebben we heerlijk rustig gezeten.
Het valt me trouwens toch op dat er weinig of geen westerse tourristen zijn. Zuid-India is natuurlijk niet zo populair als het noorden en de meeste tourristen zijn hier dan ook de Indiase mensen zelf.
Gisteren zijn we trouwens nog even Hospet zelf ingelopen om het “echte” leven te proeven en dat is toch altijd wel een cultuurshock. Zeker voor de mensen hier. In een mum van tijd heb je een hele rits kinderen achter je aan die op de foto willen. Het dorp is best smerig. Natuurlijk de gebruikelijke koeien maar varkens lopen hier ook rond en het lijkt ook wel of deze mensen thuis geen sanitaire voorzieningen hebben. Behoefte worden langs de kant van de weg gedaan en hoe smerig ik dat ook vind het lijkt bijna een sociale bezigheid. We liepen op een gegeven moment langs twee meisjes van een jaar of 7 die, keurig in schooluniform, langs de weg zaten te poepen al kletsend en lachend waarschijnlijk over alledaagse dingen. En buiten dat hadden ze ook keurig een emmertje water bij zich om te reinigen. Ik vraag me dan direct af hoe lang ze dan al met dat emmertje lopen te sjouwen? Hebben ze dat al mee naar school genomen? Maar goed, s’lands wijs s’lands eer zal ik maar zeggen.
Morgen zal Shi weer om 08:00 klaar staan om onze reis te vervolgen naar Hassan, een rit van ongeveer 7 uur dus de wekker weer op 06:15.
-
04 Juni 2013 - 19:40
Rein:
Hoi,
Toch weer flink sjouwen zie ik :-)
Volgens mij kun je daar wel een handeltje in vochtig toiletpapier opzetten, veel lichter dan een emmer water. Zal wel stinken daar ben ik bang.
Mooie vakantie verder, ik volg jullie met plezier.
Grt. Rein. -
04 Juni 2013 - 19:57
Tanja:
Je zeker iets meegenomen voor je darmen.
En wij ons maar druk maken over 10x handen wassen. Volgens mij weinig allergieen. Liefs xx -
04 Juni 2013 - 20:45
Marije:
Hoi hoi,
Enorm genoten van de humor in je verslagen, misschien moet je ze maar bundelen en uitbrengen ;)
liefs uit Nijmegen uhh Berg en Dal bedoel ik :) -
05 Juni 2013 - 09:19
Annika:
Klinkt weer als een supermooie reis! krijg helemaal zin in vakantie als ik dit lees :-). Veel plezier nog!! -
05 Juni 2013 - 15:19
Suzanne:
Jaaaa ik ben ook jaloers! Maar het lijkt me weil heel pittig, wel een beetje rust nemen af en toe he!
Genietze!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
