Overmoedig
Door: André
Blijf op de hoogte en volg Andre & Cees
01 Juli 2011 | Maleisië, Pangkor
Ik was even bang dat ik niets te vertellen had maar die angst is helemaal weg. Gisteren had ik gemeld dat we een jungle trekking zouden gaan doen. Toen we ons ervoor ingeschreven hadden heb ik nog gevraagd of het parcours voor iedereen te doen was ivm mijn beperkte conditie en dat was geen probleem. Meestal zijn dit soort trekkings ook op paden die al goed begaanbaar zijn dus we hadden er alle vertrouwen in maar na een kwartier dacht ik al bij mezelf “what was I thinking??” We waren op het strand bij het park begonnen en het ging een beetje omhoog en toen ook weer omlaag totdat we aan een kleine baai stonden. Van daaraf begon het pas goed en ging het redelijk stijl omhoog. Doordat het afgelopen nacht best hard en veel had geregend waren de bladeren die op de grond lagen erg glad wat het niet makkelijker maakten.
Het was erg zwaar en omdat het natuurlijk inmiddels al weer behoorlijk warm was liep het zweet met straaltjes van me af. Op een gegeven moment wilde ik weten hoe ver het nog was naar boven en volgens de gids nog maar een klein stukje (ja, ja) Uiteindelijk bleek dat we 375 meter omhoog geklommen waren over, ik mag wel zeggen, zeer onbegaanbaar terrein.
Als je dan uiteindelijk boven bent geeft dat je ook best wel weer een goed gevoel en naar beneden is veel makkelijker omdat de zwaartekracht kan helpen. Niet dat naar beneden niet moeilijk was, het was nog even glad als naar boven wat een paar keer resulteerde dat ik op mijn kont eindigde maar dat gebeurde bij ons allemaal minimaal één keer (we waren met zijn vieren) Toen we terug waren checken op bloedzuigers die we een paar vonden op mijn voet en zelfs op mijn vinger.
Dan gelijk terug naar de kamer en heel lang onder de douche staan, heerlijk. Dan lekker naar het zwembad en Cees besluit dat het vandaag mijn fotodag is. Ik maak altijd de foto’s met het gevolg dat Cees er vaak alleen op staat en dan ook nog met de nodige aanwijzingen “Nee niet die kant op kijken, iets wegdraaien, wel lachen hé etc”. Een foto met ons samen wordt vaak gemaakt met de zelfontspanner en dan heb ik 9 seconden om naar de plaats te rennen en te gaan liggen, zitten of hangen in de juiste positie met als doel een leuke foto te krijgen wat niet altijd even goed lukt. Maar zoals gezegd, vandaag was het mij fotodag. De definitie daarvan is niet meer dan dat alles wat ik doe gefotografeerd wordt. Zitten, lopen, afrekenen, thee inschenken, aan het zwembad liggen, in het zwembad liggen, noem maar op. Voor het resultaat heb ik twee foto’s geplaatst maar verwacht niet dat we er de World press foto dit jaar mee winnen.
Ik zou vanmiddag ook nog meedoen aan de cursus jongleren maar door een fout in de boeking was de jongleur er niet en ging het niet door. Jammer, ik vind dat altijd wel leuk en ik zag mezelf al helemaal staan tussen 9 Chinese kinderen die door hun ouders afgezet waren bij dezelfde cursus. Niet dus. Dan maar sportief een potje tafeltennis, ook leuk, en dan is de middag wel om.
Vanavond weer een heerlijk 4 gangen diner op met dezelfde Pinot gris (die is echt heel lekker) en dan het verslag schrijven. Je bent er maar druk mee hé op je wel verdiende vakantie. Morgen nog de eilandtour en dan overmorgen alweer verder naar Singapore. Heb er veel zin in.
Tot zover
C & A
@ Jolanda, het leuke was dat er helemaal geen ijssalon was?!!!
@ Hanneke, zal proberen de foto’s te slijten voor de brochure en de cursus is dus niet doorgegaan.
@ René, het zijn echt geen reigers.
Het was erg zwaar en omdat het natuurlijk inmiddels al weer behoorlijk warm was liep het zweet met straaltjes van me af. Op een gegeven moment wilde ik weten hoe ver het nog was naar boven en volgens de gids nog maar een klein stukje (ja, ja) Uiteindelijk bleek dat we 375 meter omhoog geklommen waren over, ik mag wel zeggen, zeer onbegaanbaar terrein.
Als je dan uiteindelijk boven bent geeft dat je ook best wel weer een goed gevoel en naar beneden is veel makkelijker omdat de zwaartekracht kan helpen. Niet dat naar beneden niet moeilijk was, het was nog even glad als naar boven wat een paar keer resulteerde dat ik op mijn kont eindigde maar dat gebeurde bij ons allemaal minimaal één keer (we waren met zijn vieren) Toen we terug waren checken op bloedzuigers die we een paar vonden op mijn voet en zelfs op mijn vinger.
Dan gelijk terug naar de kamer en heel lang onder de douche staan, heerlijk. Dan lekker naar het zwembad en Cees besluit dat het vandaag mijn fotodag is. Ik maak altijd de foto’s met het gevolg dat Cees er vaak alleen op staat en dan ook nog met de nodige aanwijzingen “Nee niet die kant op kijken, iets wegdraaien, wel lachen hé etc”. Een foto met ons samen wordt vaak gemaakt met de zelfontspanner en dan heb ik 9 seconden om naar de plaats te rennen en te gaan liggen, zitten of hangen in de juiste positie met als doel een leuke foto te krijgen wat niet altijd even goed lukt. Maar zoals gezegd, vandaag was het mij fotodag. De definitie daarvan is niet meer dan dat alles wat ik doe gefotografeerd wordt. Zitten, lopen, afrekenen, thee inschenken, aan het zwembad liggen, in het zwembad liggen, noem maar op. Voor het resultaat heb ik twee foto’s geplaatst maar verwacht niet dat we er de World press foto dit jaar mee winnen.
Ik zou vanmiddag ook nog meedoen aan de cursus jongleren maar door een fout in de boeking was de jongleur er niet en ging het niet door. Jammer, ik vind dat altijd wel leuk en ik zag mezelf al helemaal staan tussen 9 Chinese kinderen die door hun ouders afgezet waren bij dezelfde cursus. Niet dus. Dan maar sportief een potje tafeltennis, ook leuk, en dan is de middag wel om.
Vanavond weer een heerlijk 4 gangen diner op met dezelfde Pinot gris (die is echt heel lekker) en dan het verslag schrijven. Je bent er maar druk mee hé op je wel verdiende vakantie. Morgen nog de eilandtour en dan overmorgen alweer verder naar Singapore. Heb er veel zin in.
Tot zover
C & A
@ Jolanda, het leuke was dat er helemaal geen ijssalon was?!!!
@ Hanneke, zal proberen de foto’s te slijten voor de brochure en de cursus is dus niet doorgegaan.
@ René, het zijn echt geen reigers.
-
01 Juli 2011 - 15:37
Annika:
Gadver bloedzuigers.. lijkt me helemaal niks zo'n wandeling.
Wel leuke fotos weer! -
01 Juli 2011 - 16:51
Marijke & Frits:
Jullie moeten wel helemaal total-loss terugkomen in Holland na zo'n druk programma !
Nog hartelijk bedankt voor de verjaardagskaart die exact op mijn verjaardag arriveerde. Klasse ! -
01 Juli 2011 - 19:42
Jean:
Jammer dat het jongleren niet door ging,dat had volgens mij ook leuke fotos opgeleverd. Leuke fotos met cees op de schommel (tak) maar beslist geen tarzan toch meer jane. Gr. tot morgen. Jean -
01 Juli 2011 - 21:31
Mary:
Verzoek ... Ik zie de fotos van Ome cees en denk terug aan die x dat hij kelly (wilde) filmde bij centerparcs .
Andre doe jij de foto's maar :)
Have fun !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
