Rust, rust en nog eens rust

Woensdag 19 juni 2013

Om klokslag 09:00 stappen we in bij Sunil om een toer naar Cape Camorin te maken. Dit is het meest zuidelijke puntje van India en er komen drie zeeën bij elkaar, te weten rechts de Golf van Bengalen, Links de Arabische zee en voor ons de Indische oceaan. Daar zie je natuurlijk helemaal niets van omdat het een grote plas water is maar het gaat om het idee. De zee is redelijk wild omdat het nogal waait maar de weergoden zijn ons gunstig gestemd. Geen regen tot nu toe en zelfs heel af en toe de zon.
Om op het laatste zuidelijk puntje te komen moeten we met een pontje naar Vivekananda Rock, een hele grote rots in het water waar een Shrine op gebouwd is ter nagedachtenis van Vivekananda die daar in achttienhonderd nog wat, drie dagen op die rots heeft gezeten. De afstand is niet meer dan een meter of duizend maar bij de aanblik van het pontje hebben we elkaar goed aangekeken, elkaar gevraagd of we gelukkig zijn geweest en of we het weer zouden doen als het over mocht. We antwoorden beide op alles ja dus dat zat wel goed.

Het pontje ziet eruit of het van ver voor de eerste wereldoorlog is. De zwemvesten worden allemaal op de kade gegooid en als je erin mag moet je eerst een zwemvest pakken. Ook deze zijn niet van het model “opblaasbaar” maar goed, je kunt niet alles hebben. Ik weet niet precies wat het criterium is voor het aantal mensen dat er op het bootje mogen/kunnen maar zolang er mensen komen mogen ze aan boord. Wij zitten vooraan bij de reddingsboeien en de brandblusser dus wat kan ons gebeuren. Zoals gezegd was de zee redelijk ruw en de stuurkunst van de schipper niet om over naar huis te schrijven. Bij het aanleggen bij de rots sloeg de boot verschillende keren hard tegen de kade waardoor iedereen die al stond zo weer zat. Uiteindelijk alles op zijn pootjes terecht gekomen.

Dit is onze laatste toer met Sunil en dat maakt ons wel een beetje weemoedig. Hij is per slot twaalf dagen onze chauffeur geweest en hele tijden met ons in de auto doorgebracht. Het is een aardige rustige man die zijn vak verstaat en toch ook meer doet dan nodig. Nadat wij uit Chocin waren vertrokken en de nacht op de house boat door hadden gebracht vroeg hij s ’morgens, toen we weer in de auto zaten, of ik iets miste? Zover ik kon nagaan dacht ik van niet maar hij had mijn creditcard. Deze was niet teruggegeven door de receptie bij het hotel na het afrekenen en ik had er ook niet om gevraagd. Het hotel had de organisatie gebeld en Sunil was die dag teruggereden naar Chocin (een rit van twee uur heen en twee uur terug) om de kaart op te halen.
Vanmiddag waren we, na de rots, nog een stukje omgereden om naar een boulevard te gaan met een tempeltje aan het eind. Hier mocht je niet met de auto komen dus Sunil zetten ons af en wij zijn verder gelopen een kilometer of twee. Toen we bij het tempeltje waren begon het te regenen dus schuilen in de tempel tot het zou stoppen. Dat duurde langer dan verwacht en op een gegeven moment komt Sunil aanlopen met twee paraplu’s en ondertussen wel zelf helemaal nat. We zijn daarna ook terug gereden naar het hotel in Kovalum en daar afscheid genomen en hem een zeer royale tip overhandigd. Wij vonden dat hij dat had verdiend.

Rond een uur of 20:30 naar het restaurant gegaan om te eten. Er zijn er drie in dit resort maar vanwege het laagseizoen is er telkens één dicht in verband met schoonmaak en/of onderhoudswerkzaamheden. Over het algemeen is de kwaliteit van het eten prima maar vandaag bestelde ik een Tenderloin steak, die bij ons de ossenhaas is en zo erg had ik het nog nooit meegemaakt. Ik kreeg een “steakmes” omdat het een beter mes was, zei de ober, maar ik kreeg de steak niet eens doorgesneden, zelfs niet met het speciale mes. Ober erbij geroepen en alles mee teruggenomen. Of ik iets anders wilde. Heb toen voor kipfilet gekozen en die was heerlijk. Er zijn wel een man of vijf aan tafel geweest om excuus te maken en ondanks dat het niet goed was is het wel naar tevredenheid opgelost. Ook wat waard.

De komende dagen zullen we niet veel te melden hebben buiten het zwembad (als het weer het toelaat) de massage die we kunnen nemen (of we het doen weten we nog niet) een dagje naar Trivandum winkelen (of we het doen weten we nog niet) dus kom ik pas weer zondag of maandag bij jullie terug als we in Dubai zijn. Neem aan dat daar weer zat te doen is dat het vermelden waard is maar mocht zich eerder iets voordoen dan laat ik het natuurlijk weten.

Tot zover.