So far, so good

Maandag 11 september 2017

We besluiten niet direct weg te gaan uit Kyoto omdat het maar 38 minuten met de trein naar Osaka is (dacht ik) en we toch pas om 15:00 in de volgende Airbnb mogen. We lopen naar het station, zetten de koffers in een locker en gaan op weg. Via tempel 1 naar de Nishiki market. Een enorme overdekte markt die mij een beetje doet denken aan de Aziatische versie van de Spaanse mercados. Je kan hier alles proeven en je komt er de meest vreemde dingen tegen en dan met name op het gebied van vis. Als we daar klaar zijn lopen we, via tempel 2 terug naar het station zodat we rond 16:00 de trein hebben.

De 38 minuten klopt precies alleen staan we dan op Osaka station en ik had me niet gerealiseerd dat Osaka, na Tokyo de grootste stad van Japan is en we helemaal niet in de buurt van dit station verblijven. Omdat je dan niet voorbereid bent is het toch even zoeken hoe je nu komt waar je zijn moet maar het is gelukt. We komen bij het appartement aan en dat valt qua ruimte een klein beetje tegen. Zelfs een hotelkamer van deze afmeting zou als klein beschouwd worden maar we zijn er maar twee nachten dus we doen het ermee.

Inmiddels is het 19:00 en tijd om iets te eten te gaan zoeken. We zitten vlak bij het gebied waar de cruiseschepen aankomen en dat betekent overdag druk en avonds niets te doen. Er staat een variatie op “The London Eye” en we maken een ritje om Osaka bij avond te zien. Erg mooi en idd erg groot. Op weg ernaar toe had ik al een klein eettentje gezien dat er leuk uitzag en besluiten daar te gaan eten. Het bied plaats aan maximaal 20 man en het wordt gerund door een echtpaar. Hij de kok en zij de serveerster. Zij spreekt geen Engels en hij niet veel. Ze hebben een kleine kaart en we bestellen ongeveer alles wat erop staat en het is stuk voor stuk heerlijk. Echt een aanrader. Als je in de buurt ben moet je zeker een keer langs gaan. Het heet “Wainya Cocon”

Ook grappig is dat bijna iedereen hier “Hai” zegt. Zoals Ushi says Hai als ze iets begrijpen of geven of aanpakken. Ze doen dat vanuit hun middenrif dus ze zeggen het niet echt maar stoten het eruit. De kok van eerder genoemd restaurantje deed dit ook maar hij deed dit ook heel hard en krachtig en als een van de klanten iets vroeg dan schrok je als hij Hai zei.
Je moet erbij zijn denk ik :-) :-)

Later XXX