Genoeg om bij te praten

Maandag 04 Mei 2015

Helaas viel de avond wat tegen. De Fire dance was nogal rommelig en amateuristisch maar er zaten wel wat goede acrobatische dingen in en wat leuker was, een van de danseressen had naar mijn idee nogal veel weg van Judeska van FC kip en dat gaf gelijk een hele andere dimensie aan het geheel. Na het dansen het stadje in en helaas regende het maar het zag er allemaal erg feestelijk uit met veel drukte en lichtjes vanwege Vesak, trouwens niet te verwarren met Esala Peraheradat dat in augustus is met dansers, muziekanten en olifanten. Terug naar het hotel, we proberen het morgenavond nog wel een keer. Naar bed en morgen het bezoek aan de Veddah people de originele bewoners van Sri Lanka. Ben benieuwd

Dinsdag 05 Mei 2015

Om bij de Veddah people te komen moeten we drie uur rijden. Of dat de moeite waard is hoop ik dan maar omdat Dean al heeft gezegd dat het heel commercieel is en voor het toerisme in stand word gehouden en hij bleek gelijk te hebben. Het enige originele vond ik dat er niet betaald hoefde te worden om je auto te parkeren. Als buitenlander ben je hier slecht af. Entree voor schoolkinderen 10 Rps, voor volwassen 20 Rps en voor foreigners 500 Rps en of dat niet genoeg is moet je als je een foto maakt betalen, als er een dansje gedaan wordt etc etc maar dus alleen de buitenlanders en laten wij nu net de enige twee zijn. Nou ja al met al wel leuk en het is maar drie uur terug rijden dus totaal zes uur. Thuis gekomen gegeten en weer het stadje in en deze keer was het droog en druk. Het is best moeilijk om goede foto’s te maken in het donker uit de losse hand en met veel beweging maar sommige zijn redelijk gelukt. Pas laat weer naar huis en omdat we morgen met de trein naar de volgende bestemming gaan moeten we om 07:45 klaar staan in de hal.

Woensdag 06 Mei 2015

Ik sta in de deuropening van de trein met een voet op de treeplank en gebruik al mijn spierkracht om te zorgen dat ik niet uit de trein val die zich wiebelend en schokkend een weg slingert de berg op naar Nuwara Eliya. Na een kwartier wordt mijn greep losser en vang ik de schrokken op met mijn benen en heupen. Zes jaar dansles toch niet voor niets geweest. Ik sta direct achter de locomotief en buiten de wind die langs mijn hoofd blaast is de lucht zwaar met de geur van diesel en is het lawaaierig van het indringende geluid van ijzer op ijzer. Stille rails hebben ze hier in ieder geval nog nooit van gehoord. Ik voel me euforisch omdat ik iets doe dat in Nederland ondenkbaar is maar hier is het heel normaal om aan de trein te hangen. En dat allemaal voor een mooie foto. Dit is echt wel een hoogtepunt en als na drie en een half uur de reis erop zit staat Dean op het station al op ons te wachten.Hij brengt ons naar het “Galway Forrest Hotel” waar we vinden dat we wel een lunch met een lekker wijntje verdiend hebben. Na die lunch kwam Dean ons weer halen voor een excursie naar een theefabriek en inmiddels regende het pijpesteelen. De fabriek was alleen s’nachts actief wat het een beetje rare rondleiding maakte. Natuurlijk vragen gesteld over de veiligheid waarbij de dame beweerde dat alles veilig was maar de machines met open banden, aandrijvingen en motoren zeiden toch echt iets anders. Hygiëne ja daar deden ze alles aan maar het voetenbad dat verplicht was bij binnengaan hoefde nu niet omdat het regende??? Al met al toch een hele leuke dag. Morgen om 04:45 op om naar “Lands end” te gaan maar daarover morgen meer.

Later
C & A
XX