Eindelijk weer bericht
Door: André
Blijf op de hoogte en volg Andre & Cees
19 Mei 2016 | Marokko, Zagora
Maandag 16-05-2016
Helaas weer niet bij kunnen komen met het verslag. Ik heb zoveel te vertellen maar de dagen zitten zo vol dat op het moment dat je gegeten hebt en gedoucht het al laat in de avond is en ik zo moe ben dat de tijd om te schrijven niet genomen wordt. Daarbij komt dat we elke morgen om 06:15 opstaan en het internet echt niet wijd verbreid is. Dus dan maar een paar dagen in een.
We vertrekken vroeg uit het hotel voor een wandeling. Deze keer zal het niet zo een zware zijn en gaat naar de Todra kloof via de loop van de rivier. De kloof zelf is niet zo indrukwekkend maar wel mooi. Je kan tegen deze bergen klimmen en dat doen ook wel wat mensen. Na de lunch die we in het restaurant van onze gids gebruiken moeten we vandaag behoorlijk wat rijden naar Dadèskloof waar we inchecken in hotel Kasba de la vallee waar we twee nachten zullen verblijven.
Dinsdag 17-05-2016
We staan om 06:15 op. Ook vandaag staat er weer een sportieve wandeling op het programma. Deze keer gaat die door de Dadèskloof. Een mooi gebied met bijzonderen bergen. Deze worden in de volksmond “monkey fingers” genoemd omdat de formatie wat wegheeft van handen. Onze gids vandaag is Mohammed, een veertig jarig grappig mannetje die het heel leuk doet. De wandeling door de kloof is pittiger dan we in de eerste instantie denken en dat komt deels doordat de route regelmatig blijkt te veranderen omdat dan ineens een enorm rotsblok het pad dat gelopen moet worden blokkeert. We moeten dan of een stuk terug of eroverheen. Buiten dat is de kloof op sommige punten behoorlijk nauw en grillig en loopt er water door wat het geheel zwaar maar bijzonder leuk maakt. We helpen elkaar natuurlijk en Ali neemt zelfs Bea, die sommige stukken niet kon overbruggen, op zijn schouders stukken mee. Fantastisch om te zien.
Na deze tocht komen we moe maar voldaan aan in het hotel. Omdat het eten in het hotel niet bijster goed is en er twee kilometer verderop hotel Chez Pierre is dat wordt geleid door een Belgische chef-kok besluiten we om onszelf te verwennen en daar te gaan eten. Natuurlijk gevraagd of er interesse was bij de rest van de groep maar omdat het voor Marokkaanse begrippen best prijzig was gingen alleen Karin en Marion mee.
Er werd een vijf gangen menu geserveerd dat iedereen kreeg en alleen voor het dessert kon je een keus maken uit drie. Mensen mensen wat hebben we lekker gegeten en hoewel het eten in Marokko lekker is waren we wel even klaar met de Tjatines, Bruscatta en Kefta. Wat een genot om dan zo een heerlijk menu te doen met twee flesjes heerlijk rode wijn. Toen we klaar waren was het inmiddels 23:30 en werd ons ook nog heel galant een lift aangeboden terug naar ons hotel.
Al met al weer een super dag. Verheug me nu al op morgen.
Woensdag 18-05-2016
Vandaag gaan we naar Jebel Sahro. Dit is een moeilijk begaanbaar gebied en daarom worden er drie Land Cruisers 4 X 4 ingezet die ons het gebied in rijden en waar we op 2300 meter hoogte een prachtige wandeling maken naar beneden. De heenweg is al bijzonder omdat we dus echte Nomade met hun karavanen tegenkomen die deze route nog altijd lopen. Een indrukwekkende stoet van kamelen die alle handelswaar en bezit dragen, ezels waar kippen op gebonden zijn en de hele familie die mee loopt. Prachtig om te zien. Het Atlasgebergte is onderverdeeld in de hoge, midden en antiatlas en in die laatste ligt dit gebied wat nog het meest weg heeft van een maanlandschap. De rit ernaartoe is ruig en we rijden op paden met links hoge rotsen en rechts diepe ravijnen. Dit is zo geweldig dat ik op een gegeven moment in een opwelling vraag of ik mag rijden. Dat mag en ik heb het laatste stuk gedaan. Dat was zo gaaf. Alles goed gegaan natuurlijk. Als we uit de auto’s zijn beginnen we de wandeling die ruim drie uur in beslag neemt en onderweg drinken we thee bij een Berber familie en eten we het meegebrachte lunchpakket op. Dat smaakt prima na zoveel inspanning en indrukken. Als dit allemaal achter de rug is reizen we verder naar Zagora waar we de nacht door zullen brengen. We komen rond 18:00 aan in het la Fibule hotel. Een leuk hotelletje met zwembad waar ik gelijk gebruik van maak. Even ontspannen. Om 20:00 gaan we met zijn alle aan tafel en eten lekker en tafelen lang na. Morgen vetrekken we pas om 09:30 dus dat is redelijk luxe.
Later
C & A xx
Helaas weer niet bij kunnen komen met het verslag. Ik heb zoveel te vertellen maar de dagen zitten zo vol dat op het moment dat je gegeten hebt en gedoucht het al laat in de avond is en ik zo moe ben dat de tijd om te schrijven niet genomen wordt. Daarbij komt dat we elke morgen om 06:15 opstaan en het internet echt niet wijd verbreid is. Dus dan maar een paar dagen in een.
We vertrekken vroeg uit het hotel voor een wandeling. Deze keer zal het niet zo een zware zijn en gaat naar de Todra kloof via de loop van de rivier. De kloof zelf is niet zo indrukwekkend maar wel mooi. Je kan tegen deze bergen klimmen en dat doen ook wel wat mensen. Na de lunch die we in het restaurant van onze gids gebruiken moeten we vandaag behoorlijk wat rijden naar Dadèskloof waar we inchecken in hotel Kasba de la vallee waar we twee nachten zullen verblijven.
Dinsdag 17-05-2016
We staan om 06:15 op. Ook vandaag staat er weer een sportieve wandeling op het programma. Deze keer gaat die door de Dadèskloof. Een mooi gebied met bijzonderen bergen. Deze worden in de volksmond “monkey fingers” genoemd omdat de formatie wat wegheeft van handen. Onze gids vandaag is Mohammed, een veertig jarig grappig mannetje die het heel leuk doet. De wandeling door de kloof is pittiger dan we in de eerste instantie denken en dat komt deels doordat de route regelmatig blijkt te veranderen omdat dan ineens een enorm rotsblok het pad dat gelopen moet worden blokkeert. We moeten dan of een stuk terug of eroverheen. Buiten dat is de kloof op sommige punten behoorlijk nauw en grillig en loopt er water door wat het geheel zwaar maar bijzonder leuk maakt. We helpen elkaar natuurlijk en Ali neemt zelfs Bea, die sommige stukken niet kon overbruggen, op zijn schouders stukken mee. Fantastisch om te zien.
Na deze tocht komen we moe maar voldaan aan in het hotel. Omdat het eten in het hotel niet bijster goed is en er twee kilometer verderop hotel Chez Pierre is dat wordt geleid door een Belgische chef-kok besluiten we om onszelf te verwennen en daar te gaan eten. Natuurlijk gevraagd of er interesse was bij de rest van de groep maar omdat het voor Marokkaanse begrippen best prijzig was gingen alleen Karin en Marion mee.
Er werd een vijf gangen menu geserveerd dat iedereen kreeg en alleen voor het dessert kon je een keus maken uit drie. Mensen mensen wat hebben we lekker gegeten en hoewel het eten in Marokko lekker is waren we wel even klaar met de Tjatines, Bruscatta en Kefta. Wat een genot om dan zo een heerlijk menu te doen met twee flesjes heerlijk rode wijn. Toen we klaar waren was het inmiddels 23:30 en werd ons ook nog heel galant een lift aangeboden terug naar ons hotel.
Al met al weer een super dag. Verheug me nu al op morgen.
Woensdag 18-05-2016
Vandaag gaan we naar Jebel Sahro. Dit is een moeilijk begaanbaar gebied en daarom worden er drie Land Cruisers 4 X 4 ingezet die ons het gebied in rijden en waar we op 2300 meter hoogte een prachtige wandeling maken naar beneden. De heenweg is al bijzonder omdat we dus echte Nomade met hun karavanen tegenkomen die deze route nog altijd lopen. Een indrukwekkende stoet van kamelen die alle handelswaar en bezit dragen, ezels waar kippen op gebonden zijn en de hele familie die mee loopt. Prachtig om te zien. Het Atlasgebergte is onderverdeeld in de hoge, midden en antiatlas en in die laatste ligt dit gebied wat nog het meest weg heeft van een maanlandschap. De rit ernaartoe is ruig en we rijden op paden met links hoge rotsen en rechts diepe ravijnen. Dit is zo geweldig dat ik op een gegeven moment in een opwelling vraag of ik mag rijden. Dat mag en ik heb het laatste stuk gedaan. Dat was zo gaaf. Alles goed gegaan natuurlijk. Als we uit de auto’s zijn beginnen we de wandeling die ruim drie uur in beslag neemt en onderweg drinken we thee bij een Berber familie en eten we het meegebrachte lunchpakket op. Dat smaakt prima na zoveel inspanning en indrukken. Als dit allemaal achter de rug is reizen we verder naar Zagora waar we de nacht door zullen brengen. We komen rond 18:00 aan in het la Fibule hotel. Een leuk hotelletje met zwembad waar ik gelijk gebruik van maak. Even ontspannen. Om 20:00 gaan we met zijn alle aan tafel en eten lekker en tafelen lang na. Morgen vetrekken we pas om 09:30 dus dat is redelijk luxe.
Later
C & A xx
-
19 Mei 2016 - 09:36
Miëtka:
Jeetje, wat genieten jullie! Leuk om te lezen hoor. Maak er nog een fijne vakantie van, dikke kus van ons, liefs Miëtka -
19 Mei 2016 - 09:50
Valeska :
Erg sportief zeg, maar t ziet er geweldig uit. Have fun nog x -
19 Mei 2016 - 10:07
Ton En Hanneke:
wat een schitterend ervaring,wel een beetje eng dat geklim ,maar dat is jullie wel toevertrouwd.de fotos zijn weer spannend en mooi
veel plezier nog -
19 Mei 2016 - 10:24
Helma:
Leuke foto's, alleen breng je iedereen op een dwaalspoor met je T-shirts. Ik zou zweren dat jullie in Marokko zijn, waarom promoot je dan Barcelona en Istanbul. Niet erg vriendelijk voor jullie gastland :-)
Cees was zeker wel in zijn nopjes dat jij mocht rijden, had ik graag willen zien.
Nog heel veel plezier maar, dat gaat zeker wel lukken.
Groetjes -
20 Mei 2016 - 13:16
Deborah:
Mooie dagen hoor.......had Cees wel willen zien zitten toen jij reed......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
