Starry night
Door: André
Blijf op de hoogte en volg Andre & Cees
16 Mei 2016 | Marokko, Aït Oussane
We kunnen pas laat de woestijn in omdat het anders te warm is voor de kamelen. Dat is de reden dat we pas rond 12:00 vertrekken uit het hotel en we dus heerlijk op ons gemak kunnen ontbijten en wat rommelen, nog een kopje koffie drinken en de foto’s bekijken.
De rit naar de woestijn zal een uur of drie in beslag nemen en onderweg zal er een stop zijn in een dorpje waar een Berber marktje is en daar zullen we ook lunchen in een heel leuk tentje op de patio die met bamboestokken overdekt is waardoor je heerlijk in de schaduw zit. Misschien was het niet helemaal duidelijk maar we hebben een dag of drie echt slecht weer gehad met veel regen maar nu is het al een aantal dagen prachtig weer en temperaturen rond de dertig graden.
Ook stoppen we onderweg nog een aantal keren om een foto te maken. Hier koop ik nog een blauw paarse doek voor in de woestijn, je moet toch kunnen afwisselen.
Als we rond 15:30 aan komen aan de rand van de zuidelijke Sahara worden we ontvangen met thee en liggen de kamelen voor onze karavaan al klaar om ons naar het kamp te brengen. Eenmaal opgestegen zijn we klaar voor vertrek en Ali, onze gids en drijver doet enorm zijn best om ons op de twee uur durende tocht te vermaken met het vangen van woestijnvisjes (een soort hagedis) en het aannemen van posés om ons de gelegenheid te geven een mooi plaatje te schieten. Dit valt overigens nog niet echt mee vanaf de rug van het schip der woestijn maar het is toch gelukt denk ik. Buiten dat heeft Ali een dijk van een conditie. Hij rent zandheuvels op in deze hitte alsof het niets is. Geloof me, inmiddels weten we uit ervaring dat dat heel zwaar is.
We komen aan in het kamp dat bestaat uit niet meer dan een aantal Berber tenten die in een vierkant geplaatst zijn en in het midden het met kleden bedekte zand waarop een aantal tafels om aan te eten. Maar eerst de zandheuvel op naast het kamp voor de zonsondergang. Jongens wat is dat zwaar. Het duin is een meter of veertig hoog en je hebt het gevoel dat elke vier stappen die je zet je er twee terug glijd. Respect voor Ali die het er zo makkelijk uit liet zien. Eenmaal boven moest ik naar het toilet en aangezien je op zo een duin top weinig privacy hebt moest ik naar beneden en dus niet de zon onder zien gaan helaas. Naar beneden ging wel aannemelijk sneller dan omhoog, dat dan weer wel.
Toen iedereen weer beneden was werd het rap donker en openbaarde zich een prachtige sterrenhemel waaronder gegeten werd en de nodige flessen wijn soldaat werden gemaakt. Inmiddels was net buiten het kamp een kampvuur gemaakt en toen we hier allemaal knus omheen zaten speelden de mannen van het kamp g op trommels en andere instrumenten en klapte wij driftig mee en zongen Aja jippie jippie jee en meer van dit soort dingen. Toen het tijd was om te gaan slapen mocht je kiezen of je in de tent wilde slapen of onder de sterrenhemel. Jullie kunnen wel raden waar ik lag denk ik.
Zondag 15-05-2016
De wekkers waren vroeg gezet om de zonsopgang te zien. Hiervoor moest je weer de zandheuvel op. Ik heb het voorbij laten gaan. Zie de foto’s van de andere wel. Daarna vrij vroeg weg om voor de warmte terug te zijn in de kasba en daar te ontbijten. Wat hebben we toch een prachtige dag en nacht gehad. Het was echt een ervaring en het besef dat de Sahara zich uitstrekt vanaf de grens Marokko / Algerije en doorloopt tot in Egypte is bijna niet voor te stellen. Ook het gevoel van oriëntatie dat je bijna onmiddellijk verliest als je twee heuvels over bent. Ongelooflijk.
Na het ontbijt nemen we uitgebreid afscheid van Ali en de kamelen en gaan we via Khamlia naar de Todrakloof. In Khamlia wonen de Gnaoua. Dit zijn afstammelingen van de Bambara-stam, de vroegere slaven hier. We maken een optreden mee met hun dans en muziek wat erg kleurrijk en opzwepend is. Daarna zetten we de reis voort, lunchen onderweg bij een restaurantje waar een museum bij is. Dit blijkt een Kasba te zijn waar ongeveer negentig families wonen en heel strak is ontworpen en gebouwd. Rond 17:00 komen we aan in hotel Kasbah Taborihte dat midden tussen de bergen ligt.
Afgelopen dagen zijn vol en indrukwekkend geweest en ik kan het niet genoeg zeggen, Marokko is werkelijk een prachtig land met uiterst vriendelijke mensen en een gevarieerd landschap en steden. Daarbij is de groep super en genieten we volop. We zijn ongeveer op de helft dus we mogen nog even en gaan nog heel veel zien.
Later
C & A xx
-
16 Mei 2016 - 10:18
Wilma:
Mooie foto's weer. Jammer van de zonsondergang, maar als je moet dan moet je..:D -
16 Mei 2016 - 10:36
Helma:
Weer genoten van je verslag, klinkt allemaal super en hele mooie foto's.
Nog heel veel plezier, geniet ervan.
Xxx -
16 Mei 2016 - 12:37
Ton En Hanneke:
leuke fotos en hopelijk blijft het weer nu goed,jammer van die zonsondergang dat je die gemist hebt.
nog een leuke tijd de aankomende tijd
-
16 Mei 2016 - 13:29
Deborah:
Dat is een hele mooie ervaring rijker weer.
Ziet er prachtig uit.....wil ik ook zeker nog is doen......
bucketlijst wordt groter...ipv kleiner..... -
18 Mei 2016 - 08:43
Anita:
Tjonge jonge, weer heel bijzonder allemaal. Het lijkt me super vermoeiend maar het is wel boeiend. Nog veel plezier! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley